5 ważnych faktów, których nie wiesz o grypie

W sezonie jesienno-zimowym wiele osób doświadcza przykrych objawów infekcji dróg oddechowych. Zwykle są to dolegliwości uciążliwe, ale niezbyt groźne. Wśród wirusowych zakażeń górnych dróg oddechowych, przeważa tzw. przeziębienie, czyli choroba trwająca 7-10 dni, objawiająca się bólem głowy i mięśni, bólem gardła, nieznacznie podwyższoną temperaturą ciała, nieżytem nosa i kaszlem, a ustępująca samoistnie, bez rozwoju powikłań. Czasem jednak zdarza się, że przyczyną podobnych dolegliwości jest wirus grypy, którego z uwagi na możliwość wywołania groźnych powikłań, nie należy bagatelizować. Chociaż grypa jest chorobą dość częstą i potencjalnie niebezpieczną, zwykle mamy o niej bardzo ogólną wiedzę. Poznaj 5 ważnych faktów o grypie, które mogą Cię zaskoczyć.

1. Wirus grypy ma niejedno oblicze

Za wywołanie choroby, zwanej grypą, odpowiedzialna jest cała gama różniących się nieco pod względem genetycznym wirusów, sklasyfikowanych w dwie grupy: typ A i typ B. Choć objawy zakażenia układu oddechowego są podobne, różnice pomiędzy poszczególnymi podtypami wirusa zaznaczają się przede wszystkim w różnym nasileniu dolegliwości, ryzyku powikłań, czy łatwości rozprzestrzeniania się. Wyróżnia się dwa typy zachorowań, ze względu na epidemiologię: sezonowy, występujący corocznie w okresie jesienno-zimowym oraz pandemiczny, pojawiający się co kilkanaście lub kilkadziesiąt lat i obejmujący swoim zasięgiem wiele krajów i kontynentów. Za wystąpienie grypy sezonowej, w większości odpowiedzialne są wirusy typu A, które z kolei bardziej szczegółowo dzieli się na różne podtypy, opisywane ze względu na obecność powierzchniowych białek: neuraminidazy (N) i hemaglutyniny (H). Podając nazwy systematyczne, używa się właśnie takich skrótów, np.: zakażenie wirusem grypy A/H1N2, czy A/H3N2. Takie oznaczenie pojawiło się też w kontekście pandemii grypy, ogłoszonej przez WHO w roku 2009r. i dotyczącej wariantu wirusa A/H1N1, nazwanej przez media „świńską grypą”. Pandemię zawsze ogłasza się w związku z zasięgiem terytorialnym choroby, a nie jej ciężkością, chociaż w przypadku tzw. świńskiej grypy, rzeczywiście dodatkowo zachorowanie wiązało się z dużą śmiertelnością.

2. Czy szczepionki są skuteczne?

Przed zakażeniem wirusem grypy można się chronić, dzięki łatwo dostępnym szczepieniom ochronnym. Zazwyczaj skuteczność takiego postępowania jest bardzo wysoka i odporność nabywa się w kilka tygodni od momentu zaszczepienia. Czasami jednak słyszy się, że w danym roku szczepionka jest nietrafiona i nie chroni w pełni przed zakażeniem. Dzieje się tak dlatego, że wirus grypy charakteryzuje się bardzo dynamiczną zmiennością genetyczną. Ogromny wysiłek w produkcji szczepionki, wkładany jest w przewidzenie na podstawie badań epidemiologicznych, które typy wirusa będą atakować w danym sezonie. Następnie tworzona jest szczepionka, budująca odporność przeciwko tym właśnie typom. Z tego też powodu, ochrona poszczepienna w przypadku grypy dotyczy tylko jednego sezonu, co pociąga za sobą konieczność corocznego szczepienia.

3. Bezpieczeństwo szczepień

Warto zaznaczyć, że szczepionki zarejestrowane w Polsce to szczepionki inaktywowane, czyli zawierające fragmenty wirusa niezdolne do namnażania, a więc nie mogące wywołać choroby. Wśród odczynów poszczepiennych, które mogą się pojawić, znajdują się niegroźne reakcje miejscowe, jak zaczerwienienie, czy obrzęk w miejscu wkłucia lub też objawy ogólne pod postacią niewielkiego wzrostu temperatury ciała, czy bólu mięśni, samoistnie ustępujące w ciągu kilku dni. Objawy takie nie mają jednak nic wspólnego z zachorowaniem na grypę. Można więc uznać, że szczepienia przeciwko tej chorobie są bezpieczne. O wysokim profilu bezpieczeństwa może także pośrednio świadczyć fakt, że szczepienia przeciwko grypie nie tylko nie są przeciwwskazane, ale są wręcz zalecane dzieciom, osobom starszym, kobietom w ciąży, czy osobom z obniżoną odpornością.

4. Istnieją specyficzne leki, przeznaczone do walki z grypą

Medycyna wciąż się rozwija i od pewnego czasu w walce z grypą dostępne są nie tylko preparaty działające objawowo, ale także zwalczające przyczynę choroby. Należą tutaj 2 grupy leków: inhibitory neuraminidazy (oseltamiwir, zanamiwir), blokujące uwalnianie wirusa z zakażonych już komórek i hamujące jego rozprzestrzenianie się oraz inhibitory M2 (amantadyna, rymantadyna), zapobiegające przedostawaniu się wirusów do wnętrza komórek. Z uwagi na mechanizm działania tych leków, ich skuteczność jest największa na samym początku zakażenia i muszą być podane maksymalnie do 72 godzin, a najlepiej jeszcze wcześniej. Dlatego tak ważna jest tutaj szybka diagnostyka.

5. Wirusa grypy można bardzo szybko zidentyfikować

Na podstawie samych objawów choroby, grypę można jedynie podejrzewać. Aby potwierdzić wirusa grypy, jako czynnik sprawczy, należy przeprowadzić badania wirusologiczne. Co ciekawe, laboratoryjne badania wykrywające obecność wirusa można przeprowadzić nawet w kilka godzin i ich wynik jest pewny. Innym sposobem są tzw. szybkie testy antygenowe, z których można odczytać wynik już w 15 minut, z zaznaczeniem jednak, że ich czułość jest niewielka, a więc istnieje duże prawdopodobieństwo, że dadzą wynik ujemny, pomimo obecnego zakażenia. W niektórych jednak przypadkach mogą być dobrą pomocą w diagnostyce i wdrożeniu szybkiego leczenia.

Skoro medycyna oferuje szereg dobrych możliwości w zakresie zapobiegania, szybkiej diagnostyki i leczenia grypy, warto z nich skorzystać, aby uniknąć ciężkich powikłań tej choroby.

Jeśli potrzebujesz szybkiej konsultacji lekarskiej, skorzystaj z szybkiej wizyty w Medicover.